In de verdediging; de volwassen beelddenker   

 23 maart 2015

Ik kwam op Facebook (http://www.numentum.be/hoe-pak-je-problemen-aan/  enhttp://www.numentum.be/waarom-de-verdediging-gaan/)   twee zeer interessant artikelen tegen die ik de lezer niet wil onthouden en dat in het kort weergeeft hoe het komt dat een (volwassen) beelddenker steeds weer tegen muren aanloopt.
De artikelen worden hier integraal weergegeven!

In de verdediging gaan …

Beelddenkers hebben van nature de neiging om zich voor alles en altijdte moeten verdedigen.

Dit mechanisme is onbewust gegroeid vanuit hun kindertijd:
Beelddenkers zien vaak andere dingen, maken andere associaties, lossen bv problemen of vraagstukken anders op omdat ze accenten in de vraag anders leggen waardoor de interpretatie van het vraagstuk of probleem totaal verschillend wordt.

Meer lezen? Hoe pak je problemen aan?

7 gezichten van Anders Denken (deel7): Hoe pak je problemen aan?

anders denken, visueel-ruimtelijke denkers, problemen oplossen, probleem oplossend denken, totaal plaatje, eindresultaat, holistisch beeld, totaal beeld, brein, chaos, structuur. Hoe ga je te werk? Hoe pak je dit aan? 

Hoe pak jij problemen aan als Anders Denker?

Van in onze schooltijd, worden we in de westerse wereld geleerd om problemen analytisch en rationeel op te lossen.
Dit wil zeggen stap voor stap onderzoeken: informatie verzamelen, analyseren en op basis hiervan een besluit nemen of richting kiezen.
Allemaal elementen die vooral een beroep doen op de processen van de linkerkant van het brein.

Mensen die Anders Denken, zijn meestal visueel-ruimtelijke denkers (ook beelddenkers genoemd). Zij starten bij het oplossen van problemen met het eindresultaat voor ogen. 

Hoe ziet die oplossing er uit?

Dikwijls “zien” ze oplossing al in gedachte als een holistisch of totaal beeld. Daarna gaan ze dan stap voor stap terug in het proces om te kijken hoe ze er geraken.

Ze gaan vanuit dit terug stappen, elementen die van toepassing zijn “groeperen” of samenbrengen. Hierdoor brengen ze gaande weg meer “structuur” aan voor zichzelf in hun denken.
Zeg maar orde scheppen in de chaos. Let wel, ze scheppen orde in hun chaos op een heel eigenzinnige en unieke manier. Dit is voor henzelf heel logisch maar voor een buitenstaander, vaak niet te snappen of te volgen. 

Tijdens dit proces vormt zich een totaal overzichtsbeeld van het probleem, inclusief alle mogelijke risico’s, gevaren of “beren op de weg”. Aangezien deze visueel-ruimtelijke denkers snelle denkers zijn, gebeurt dit allemaal in een fractie van een seconde.

Het lineaire denkproces gaat meestal trager. Vermits bij deze werkwijze stap voor stap gewerkt wordt, ziet iemand die lineair denkt, de mogelijke risico’s of gevaren pas wanneer hij of zij in die stap van het denkproces aankomt. 

Waar loopt het dan fout door miscommunicatie?

Als de chaotische beelddenker aan zijn collega die stap voor stap werkt, wil uitleggen dat er op een bepaald punt een gevaar of risico is, creëert deze beelddenker dikwijls zelf een chaotisch en onduidelijk verhaal. Een verhaal wat niet altijd begrepen wordt omdat het op het eerste zicht totaal niet samenhangt.
Visueel-ruimtelijke denkers, zien oplossingen of problemen dikwijls veel sneller dan ze iets met woorden kunnen uitleggen.

Als de stap voor stap denker nog niet aangekomen is op het punt van de analyse waar het probleem zich mogelijk kan voordoen, dan ziet of verstaat hij of zij dit vanuit zijn eigen redenering inderdaad nog niet. Voor hem of haar komt deze opmerking te vroeg, hoewel ze zeer terecht en waardevol kan zijn. Voor de lineaire denker, is het risico of bijkomend probleem op dat moment nog niet aan de orde. 

Wat gebeurt er dan juist?

De combinatie van een chaotisch verhaal wat bovendien te vroeg komt voor de collega, zorgt ervoor dat de Anders Denker het gevoel krijgt niet gehoord te worden.
 Als dit meermaals voorkomt ontstaat twijfel aan het eigen kunnen. Mogelijk ontstaat ergernis of frustratie omdat de visueel-ruimtelijke denker ervaart dat dingen niet werken. Zelf zien ze een oplossing, maar blijkbaar wil de omgeving niets wijzigen of aanpassen. 

Waar zit de verbinding naar onze organisaties dan?

De denkwijze van onze visueel-ruimtelijke denker, leunt zeer sterk aan bij het rechterbrein denken.

Het stap voor stap, sequentieel, werken geeft de Anders Denker soms angst. Angst om beperkt te worden in een rechtlijnige manier van denken, terwijl ze de chaos nodig hebben om tot oplossingen te komen.

Het lineaire denken wordt toegeschreven aan het linkerbrein denken. De meeste organisaties zijn ook eerder linkerbrein georganiseerd en werken in stap voor stap processen.

Het ene denkproces is niet beter dan het andere, maar wel totaal anders. 

Waar zit het voordeel voor iemand die Anders Denkt?

Zodra een visueel-ruimtelijke denker zich hiervan bewust is en dit ook voor zichzelf geaccepteerd heeft, kan hij of zij op korte tijd enorm groeien als persoon.
 Omdat hij of zij beseft, dat zijn inzichten relevant en nuttig zijn als ze op het juiste moment aangebracht worden. Het mooie is dat deze persoon opnieuw gaat stralen van zelfvertrouwen.
De keerzijde van de medaille kan echter ook zijn, dat hij of zij hierom door de collega’s of leidinggevende als een nog veel grotere bedreiging kan gezien worden. 

Wil je graag reageren op deze tip? Voel je vrij om dit hier te doen !

Dit is het eerste artikel in een 7-delige reeks: “Zeven gezichten van Anders Denken”.

 

Dit artikel is geschreven door Saskia Smet.
This work by Saskia Smet – Numentum is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License

 

Verantwoording afleggen

Het resultaat hiervan is dat ze vaak zichzelf dienen te verantwoorden waarom ze iets zo doen. Dit begint al op de schoolbanken.

Hierdoor leer je al snel 2 dingen die je onbewust meedraagt in de rest van je leven. Het worden „vaste patronen”:

1. Je past jezelf aan waardoor je niet meer opvalt en dus niet meer met je hoofd boven het maaiveld uitsteekt. Dus je gaat jezelf leren om je in elke situatie aan te passen. Je leert jezelf werken op een manier die van nature niet bij je past.
2. Je denkt snel en vooruit dus je gaat zorgen dat je altijd je „waarom” of uitleg om het anders te doen klaar hebt. In de verdediging gaan wordt een natuurlijk verdedigingsmechanisme.

Beide patronen maken „gewoontes” die toen je op de schoolbanken zat, misschien echt wel noodzakelijk waren om als kind te overleven, maar nu absoluut niet meer zinvol zijn.

Integendeel, ze gaan hoe langer hoe meer tegen je werken. 

Jezelf aanpassen, aanpassen en nog eens aanpassen

Je altijd en overal zelf aanpassen, daarover heb ik al gesproken in vroegere blogs. Dit kost je op de duur zoveel energie dat je je eigen unieke talenten verliest. Je gaat steeds meer werken met voor jou aangeleerde vaardigheden. Dit kost jou veel energie. Bovendien ga je hier nooit een uitblinker in worden en dus is dit op de lange duur echt nefast voor jezelf. 

Dan is het toch aan de anderen om zich aan te passen?

Een beelddenker die zich hiervan bewust wordt, gaat vaak over naar het andere uiterste:
Deze persoon gaat eisen dat anderen nu maar eens rekening met de beelddenkers moeten houden. De ander moet zich nu maar eens aanpassen.

Het verdedigingsmechanisme treedt spontaan in werking.

Iets van niets wordt binnen de kortste keren een discussie.

In de verdediging gaan, veroorzaakt strijd.
Met andere woorden je gaat een negatieve sfeer of klimaat creëren. Dit gebeurt door de lichaamstaal die je uitstraalt, een (onbewust) agressieve houding en de intonatie van je stem. Het veroorzaakt vaak een kettingreactie van negativiteit.

Je collega of partner vraagt of vertelt iets. Jij voelt je als beelddenker aangevallen omdat er onbewust iets in de communicatie je persoonlijk triggert.
Je valt in het klassieke oude patroon: je gaat jezelf verdedigen.

Dit is jouw gevoel, dus jouw realiteit; maar daarom is het gevoel dat de ander met zijn vraag heeft, niet hetzelfde. De perceptie of ervaring van beiden verschilt!

Voor beiden het goed en wel beseffen, is het gesprek geëscaleerd naar een confrontatie van formaat waar niemand blij van wordt. Je collega of partner wordt het op de lange duur beu om steeds rustig  te blijven en niet meegesleurd te worden in die spiraal van negativiteit.

Het wordt een opgave om met zo’n beelddenker een gesprek aan te gaan of samen te leven.

Verschillen in communicatiestijl en perceptie

Vaak gebeurt dit door de verschillen in communicatie en perceptie (= ervaring van wat er gezegd wordt en het beeld wat je waarneemt) van een beelddenker en een niet-beelddenker.

Een beelddenker die voor zichzelf nog geen evenwicht heeft gevonden tussen situaties waarin hij zich aanpast aan een lineaire omgeving en situaties waarin hij zijn persoonlijke denkstijl(beelddenken) gaat gebruiken, is op dit vlak heel kwetsbaar.

Zo iemand gaat zich heel snel persoonlijk aangevallen voelen en snel hervallen naar de defensieve houding. Bijvoorbeeld als de persoon onder druk staat, in een stress situatie, enz.

 

Doorvragen en luisteren helpt !

Ben jij een beelddenker en overkomt je dit regelmatig?

Ga eens een aantal van zulke situaties onderzoeken. Doe het alleen of nodig een neutrale persoon uit om hier samen met jou eens naar te kijken.

• Wat gebeurt er hier?
• Hoe reageer jij hierop?
• Hoe reageert je omgeving?
• Waarom ga je steeds in de verdediging?
• Wanneer gebeurt dit het vaakst?
• Welke elementen komen in deze situaties telkens terug?
• …

Je kan eisen dat een ander verandert, maar eigenlijk kan je alleen jezelf veranderen. 

Kijk eens welke dingen jij in deze situaties anders zou kunnen aanpakken.
Focus op je eigen houding. Hierdoor verander jij de situatie en gaat je omgeving automatisch reageren. Dit is de wet van actie en reactie.

Kijk eens wat er voor jou ontbreekt in zo’n situatie:

• Welke behoefte heb je?
• Wat heb jij nodig om uit de strijd te blijven?

Dit zou bijvoorbeeld kunnen zijn:

Ik heb meer informatie nodig om het totaal beeld of de volledige context te zien.

Wat houd je tegen om zelf actie te ondernemen en voor je reageert bijkomende vragen te stellen?

Wachten met reageren tot dat je de vraag van de ander begrijpt zoals de persoon het bedoelde. Stel je oordeel uit. Niet vertrekken van jouw perceptie of de ervaring die je krijgt bij het horen van de vraag.
Blijf vragen stellen en luisteren zonder oordeel tot de behoefte duidelijk is.

Meer lezen? Wil je mij begrijpen?

 

Dit vraagt oefening, is best moeilijk, maar loont zeker de moeite !

Begin met te kijken naar je eigen behoefte, dit helpt jou om je oude patroon te doorbreken en uit de strijd te blijven.

De strijd die gelijk staat aan tijd en energie verlies voor iedere betrokkene.

 

Durf jij het de volgende keer proberen?
Ik hoor graag je reacties !

 

Dit artikel is geschreven door Saskia Smet. This work by Saskia Smet – Numentum is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License