023 Orde in de chaos


Als je denken alle kanten opschiet kan er lichte paniek uitbreken. Het is dan zaak dat zo snel mogelijk onder controle te brengen. 

Maar laat ik eerst orde in de chaos scheppen. Wat is orde en wat is chaos? Subjectieve begrippen, want wat de een orde vindt is voor de ander een vreselijke chaos. Heeft ook te maken met emotie. Een kind dat lekker aan het spelen is met LEGO en het door alle delen van de huiskamer heeft liggen, kan voor de moeder die bezoek verwacht een compleet andere beleving geven. Het is maar net van welke kant je het bekijkt.

Toen ik eindexamen moest doen op de Pedagogische Academie heeft mijn moeder mijn kamer vrijwel een jaar niet schoon gemaakt, beter gezegd, schoon kúnnen maken. Op de vloer lagen flinke stapels met boeken, schriften, blaadjes, krantenknipsels, uitgeknipte foto’s en andere voorwerpen. En iedere stapel vertegenwoordigde een vak, een werkstuk of een referaat. Daar mocht niemand aankomen. Voor mij zat er orde in, maar voor mijn moeder blijkbaar niet. Toch heeft ze nooit getracht mijn orde te doorbreken. Ik kreeg soms een stofdoek en stofzuiger in mijn hand geduwd waarmee ze wilde zeggen dat het nu toch echt hoog tijd werd dat er van enige schoonmaakactiviteiten sprake moest zijn. Na gedane arbeid en het behalen van mijn diploma is er onder die stapel papieren langzaam weer een slaapkamer naar voren gekomen.

Mijn orde binnen mijn chaos, mijn chaos binnen mijn orde. Ik weet meestal alles wel te vinden en zo niet roep ik de heilige Antonius of mijn lieve vrouw wel eens aan. Zij weet daar inmiddels goed mee om te gaan. Zijn we aan het klussen let zij erop waar ik alle gereedschap dump en waar sommige schroefjes en boutjes liggen. Ben ik op zolder bezig en vergeet ik nou net die schroevendraaier mee te nemen, gebruikt zij haar benenwagen. En als je dat van elkaar weet en verdraagt, is een heel goed huwelijk mogelijk. Bij ons in ieder geval al meer dan vierendertig jaar.

Momenteel staat ons huis te koop. Voor de foto’s hebben we flink moeten rauzen in onze woning om het een rustige uitstraling te geven. Ik ben van de frutseltjes, de kleine beeldjes en van de post en reclame die dagenlang op de salontafel blijven liggen. Mijn werkkamer lijkt soms op mijn slaapkamer uit de eerder beschreven examentijd. Als multi-tasker heb ik veel diverse werkzaamheden tegelijkertijd omhanden en dat impliceert veel stapeltjes. Die heb ik nu allemaal optisch weggewerkt en mijn bureau oogt zeer maagdelijk. Wel staan er in de kasten achter mijn werkdesk veel laadjes waarin alle losse blaadjes, soms wel en soms niet geordend, liggen te wachten op verdere verwerking. En gelukkig beschik ik ook over kasten met deuren. Zoals gezegd: wat je niet ziet is er ook niet. Kop in het zand-ethiek. En dat geeft mij orde in mijn chaos.